Onderhandelingen tussen de Nederlanders en sachems van de inheemse Amerikanen waren van groot belang voor het onderhouden van goede relaties en en was noozakelijk voor de expansie van Nieuw-Amsterdam. Het land van de Mahicans besloeg een deel van de bovenloop van de Hudson. Zij namen regelmatig deel aan onderhandelingen over land en geschillen met de kolonisten van Nieuw Nederland. De Mahicans noemden de Hudsonrivier Mahicannituck en noemden zichzelf Muh-he-con-neok, wat “De Mensen van de Wateren die nooit rustig zijn” betekent. Skiwias, een sachem van de Mahicans, ondertekende veel verdragen met de kolonisten als vertegenwoordiger van zijn volk, hoewel zijn rol onduidelijk is. Er wordt gesuggereerd dat hij hij de betalingen niet eerlijk deelde met de andere Mahicans.
Etow Oh Koam, Smithsonian
Niettemin was Skiwias’ rol in de onderhandelingen met voordelig voor de jonge kolonie, aangezien hij vreedzame relaties met hen had. Hij ondertekende onder meer het verdrag van 1645 waarmee een einde kwam aan de verschrikkelijke Oorlog van Kieft. Hij tekende dit document namens de Wappingers, een Oost-Algonquian groep die op de oostelijke oevers van de Hudson woonden en bondgenoten waren van de Mahicans.
Skiwias was een bekende verschijning voor de kolonisten, aangezien documenten aantonen dat hij regelmatig beschikbaar was om te getuigen in de rechtbank, dat hij deelnam aan de onderhandelingsrituelen en dat hij zelf was behandeld door de plaatselijke Nederlandse dokter. Op 9 juli 1661 droeg Skiwias het land over waarop het huidige Bethlehem, New York ligt. In ruil kregen hij en zijn vrouw zes stukken laken, dertig vadem wampum, vier ketels, zes bijlen, zes hakbijlen, zes paar sokken en twaalf messen.
Ontdek de Skiwias en het Stadshuis